Rodzaje tkanin – jak je dzielimy ze względu na pochodzenie?
Tkaniny możemy podzielić ze względu na ich przeznaczenie, rodzaj splotu, właściwości użytkowania, klasę jakościową, czy aspekt środowiskowy. Dziś kilka słów o tym, jak je klasyfikujemy ze względu na pochodzenie włókien, z których są wykonane.
Tkaniny naturalne – czy zawsze są najlepsze?
Tkaniny naturalne produkuje się z włókien uzyskiwanych z roślin oraz z runa zwierzęcego lub przędzy produkowanej przez owady.
Przeglądając ofertę, którą posiada sklep z tkaninami najczęściej wśród materiałów naturalnych, możemy natknąć się na duży wybór:
- bawełny,
- lnu,
- juty,
- jedwabiu,
- wełny (p. owcza, alpaka, merino, moher, kaszmir).
Materiały te są cenione ze względu na swoje właściwości, takie jak walory termiczne, przewiewność, wytrzymałość, antyalergiczność. Niektóre – takie jak bawełna są bardzo powszechnie stosowane i o niezbyt wysokiej cenie. Niektóre wręcz przeciwnie – ich pozyskiwanie jest trudne i kosztowne, co powoduje, że uznawane są za materiały ekskluzywne, a produkty z nich wytwarzane zazwyczaj mają wysoką cenę. Są to np. jedwab lub kaszmir.
Tkaniny sztuczne – co to właściwie znaczy?
Słysząc, że coś jest sztuczne, zazwyczaj mamy złe skojarzenia. Przywodzi to na myśl coś niezdrowego, gorszej jakości czy negatywnie wpływającego środowisko. Tymczasem proces wytwarzania tkanin sztucznych odbywa się w pełni warunkach laboratoryjnych, ale powstają one z naturalnych składników. Najczęściej do ich produkcji wykorzystuje się celulozę drzewną. Wśród najbardziej znanych tkanin tego rodzaju możemy wymienić:
- wiskozę,
- modal,
- lycolell,
- acetat.
Tkaniny syntetyczne – czy to samo zło?
Tkaniny syntetyczne to polimery uzyskiwane z pochodnych ropy naftowej lub węgla. Materiały z tego rodzaju włókien mają szereg właściwości, pożądanych w produkcji tkanin (np. lekkość, elastyczność, szybkie schniecie), ale jednocześnie nie są tak korzystne dla naszej skóry, jak większość tkanin z włókien naturalnych.
Tkaniny syntetyczne to m.in.:
- poliester,
- poliamid,
- akryl,
- elastan.
Jednym z najpoważniejszych zarzutów wobec takich tkanin jest ich negatywny wpływ na środowisko. Nieekologiczny jest ich proces produkcji. Względnie niskie koszty produkcji i zła jakość szytych z nich ubrań, powodują szybkie zastępowanie ich nowymi, co wpływa zaśmiecenie naszej planety. Ponadto nie są one biodegradowalne lub ich rozkład może trwać kilkadziesiąt, a nawet kilkaset lat.
Jednak nowoczesne materiały syntetyczne wymykają się tym negatywnym kategoryzacjom. Czasami nawet okazują się lepsze dla środowiska niż materiały pochodzenia naturalnego. Na przykład ze względu na zużycie wody w produkcji. Najmniejszego jej zużycia wymaga produkcja tkanin poliestrowych – aż 25% mniej niż w przypadku lnu, który jest drugim z kolei najbardziej oszczędnym w zużyciu wody. Poliester jest też najbardziej cyrkularny – i w całości możliwie jest jego ponowne wykorzystanie do ponownej produkcji ubrań.
